Konijnenleed in Nederland
Alles over de Konijnen in de vee-industrie
''Bij konijnen komen hoge scores van ongerief voor. Deze worden vooral veroorzaakt door houderijcondities. De individuele huisvesting van voedsters en de kooibodems zijn belangrijke bronnen van ongerief in de comerciële konijnenhouderij.''
- Rapport Animal Siences Group, 'Ongerief bij konijnen, kalkoenen, eenden, schapen en geiten', 2009
Hoge sterfte onder jonge konijnen
Volgens een rapport van de European Food Safety Authority (EFSA) sterft maar liefst 12 tot 30 procent van de vleeskonijnen nog voordat ze naar het slachthuis gaan.
Konijnen in de konijnenhouderij zijn gestrest en ze zijn erg angstig. Dat is ook de reden dat konijnenhouders er voor kiezen om 24 uur per dag de radio aan te hebben staan in de schuren waar de konijnen hun hele leven doorbrengen.
Konijnenhouderij in Nederland krimpt qua bedrijven, aantal konijnen groeit
Jaartal: Aantal bedrijven: Aantal konijnen totaal incl. voedsters, rammen, en jongen konijnen.
2000 200 392.200
2006 140 323.500
2011 80 298.200
2012 70 326.900
2018 38 331.718 (Voedsters/moederkonijnen: 40.712)
2019 34 336.335 (Voedsters/moederkonijnen: 47.863)
Voor een compleet overzicht verwijzen we je door naar het PDF-bestand dat je kunt downloaden in het linker keuzemenu onder het kopje 'bestanden'.
De cijfers hierboven zijn afkomstig van het Centraal Bureau voor de Statistiek
Konijnenhouderij in België
Zie voor beelden over konijnen in de Belgische konijnenhouderij de onderstaande link: Bron Animal Rights januari 2020
Konijnenleed in de intensieve veehouderij is eigenlijk een internationaal probleem. Zo komt de kennis die de Nederlandse konijnenhouders vergaren uit Frankrijk.
De twee continenten waar de meeste konijnen worden gefokt en vetgemest zijn Azië en Europa, Italië is de grootste producent van konijnenvlees in Europa, gevolgd door Spanje en Frankrijk. In Azië is de grootste producent China.
De twee continenten waar de meeste konijnen worden gefokt en vetgemest zijn Azië en Europa, Italië is de grootste producent van konijnenvlees in Europa, gevolgd door Spanje en Frankrijk. In Azië is de grootste producent China.
Voor de Nederlandse konijnenhouderij is België erg belangrijk. Stort de Belgische konijnensector in dan hebben de Nederlandse konijnenhouders daar flink last van.
Volgens een document* van de universiteit van Gent zijn de aantallen voedsters in België sterk gedaald in 2009. Dit komt door de sterk dalende prijzen voor konijnenvlees en anderzijds door de strengere normen op het gebied van dierenwelzijn. Zo hadden de konijnenhouders in België in 2009 15.000 voedsters en 135.000 jonge vleeskonijnen. In 2010 en 2011 heeft de konijnensector in België fors geïnvesteerd waardoor de 'productie' werd verhoogd.
*Het document kun je downloaden via de downloadpagina op deze site.
Om een beeld te geven hoeveel konijnen alleen al door de twee grootste landen gedood zijn: in 2003 waren dit er 750 miljoen!
Gezondheidsproblemen bij konijnen in de konijnenhouderij
|
Ondanks de nieuwe welzijnsmatjes hebben veel konijnen last van voetaandoeningen.
Hieronder een korte opsomming van gezondheidsproblemen waar zowel de voedster als het jonge vleeskonijn mee te maken kunnen hebben.
Maag-darmstelsel:
De voornaamste doodsoorzaken bij konijnen in de konijnenhouderij zijn:
Het maag-darmstelsel van een konijn is erg zwak. Mocht een konijn ziek zijn dan treedt de dood al na 24 uur in.
Je kunt je voorstellen dat als een konijnenhouder 15.000 konijnen op zijn bedrijf houdt, er velen dood gaan, zeker als er niet of nauwelijks een dierenarts op het bedrijf komt. |
|
Als konijnenhouders in de media komen of ze worden met de konijnen uit de stal gefotografeerd dan ziet dat er lief uit; hoe ze worden vast gepakt. In werkelijkheid gaat het anders! Zie het filmpje van oud-champignonnenteler Peter Ghielen waarop te zien is hoe hij 'zijn' konijnen vastpakt aan de oren, bij het verplaatsen van de voedsters en de jongen.
Zo pakken de konijnenhouders tijdens hun werkzaamheden de konijnen bij de oren om ze te verplaatsen. De oren zijn zeer gevoelig en kwetsbaar. Als je zelf een konijn thuis hebt zal je zien dat het konijn het vaak niet fijn vindt als je aan zijn of haar oren komt.
Foto: Dit konijn heeft voor een groot deel zijn oren verloren;
waarschijnlijk zijn ze afgeknipt nadat een ander konijn
uit frustratie in zijn oren heeft gebeten waardoor het is gaan ontsteken.
Cijfers over de konijnenhouderij
- 2 miljoen konijnen gaan jaarlijks op transport van de konijnenhouderij naar de slachthuizen in heel Europa, voornamelijk België en Frankrijk.
-
In Nederland zijn er ongeveer 65 konijnenhouderijen, waarvan er enkelen zijn die de konijnen in zogenoemde sheds huisvesten. Dit zijn lage open schuren waar het koud en tochtig is. Deze sheds worden voornamelijk gebruikt in de nertsenfokkerijen.
-
De grootste konijnenfokkerij staat in Raalte met 1700 voedsters en jaarlijks 95.200 jonge konijnen.
-
Per worp worden er 8 à 10 konijntjes geboren. hiervan gaan er 3 à 4 konijnen dood voordat ze op transport gaan. De sector noemt dit uitval.
-
De oppervlakte van een konijnenkooi is 600 cm2 volgens de regels.
-
Van de 80 konijnenhouders zijn er maar 26 aangesloten bij de IKB Konijn.
In 2007 hebben vrijwilligers van Stichting Dierennoodhulp en de Stichting Melief een zwartboek gemaakt over een konijnenhouderij in Noord Brabant.
Klik op de link voor hun verslag: Zwartboek konijnen in de Hel
Burger niet positief over de konijnenhouderij
Uit een onderzoek van het Rathenau Instituut in oktober 2003 blijkt dat de Nederlandse burgers géén positief beeld hebben van de konijnenhouderij. Zo staat te lezen in het rapport dat hieronder te downloaden is.
Enkele citaten uit dit onderzoek:
''Tegelijkertijd vindt een meerderheid echter dat de meeste veehouders hun dieren te veel zien als productiemiddelen, te veel met bedrijfsvoering bezig zijn en te weinig met de dieren, alleen goed met hun dieren omgaan zolang dat economisch rendabel is. Met andere woorden: men lijkt te zeggen dat veehouders het beste met de dieren voor hebben maar uit bedrijfsbelang keuzes maken die tegen het belang van dieren ingaan.''
''Als we naar de verschillen tussen de drie sectoren kijken, blijkt dat de ondervraagden over melkveehouderijen en viskwekerijen wat positiever zijn, en over de konijnenhouderij wat negatiever.
Dit geldt zowel voor de houding ten aanzien van de veehouders als de houding ten aanzien van de veehouderij.''
Bron: Rathenau Instituut, Ira van Keulen
